α) Ο υποθετικός λόγος που δηλώνει το πραγματικό, κάτι που μπορεί να συμβεί. Σε αυτή την περίπτωση, το ρήμα της υπόθεσης βρίσκεται συνήθως σε χρόνο ενεστώτα, ενώ το ρήμα της απόδοσης βρίσκεται σε χρόνο μέλλοντα, σε υποτακτική ή σε προστακτική. β) Ο υποθετικός λόγος που δηλώνει το αντίθετο του πραγματικού, κάτι που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί (αλλά δεν πραγματοποιήθηκε) ή κάτι που δεν είναι πραγματοποιήσιμο. Συνήθως το ρήμα της υπόθεσης βρίσκεται σε χρόνο παρατατικό ή υπερσυντέλικο και το ρήμα της απόδοσης σε παρατατικό ή υπερσυντέλικο, συνοδευόμενα από το μόριο θα.